หอมเอยเจ้าดอกแก้ว
พระชมการะเกดแก้ว หอมนา ยากนา
หอมหื่นกลเกศา รวดเร้า
พระชมมุลิลา ลานสวาท
ชมดอกไม้เกี้ยวเกล้า เพื่อนไท้แพงทอง
ลิลิตพระลอ
กวีสมัยกรุงศรีอยุธยา
(ที่มา : จากหนังสือดอกไม้ในวรรณคดีไทย)
กลับมาแล้วค่ะ กลับมาจากสมุย ชุ่มฉ่ำหัวใจ พกพากำลังใจจากคนที่รักกลับมาเต็มที่
แต่วันนี้ยังนั่งเคลียร์งานไม่เสร็จ .. สองทุ่มกว่าแล้ว ง่วง ง่วง เหนื่อย ๆ
หันซ้ายหันขวา ไปหยิบหนังสือดอกไม้มาเปิดดู ..
ไม่น่าเชื่อเนอะ ว่าดอกไม้นี่ทำให้สบายใจได้จริง ๆ นี่ขนาดเป็นดอกไม้ในภาพนะเนี่ย ..
ต้องมนตร์ดอกแก้ว .. หลับตา .. ยังได้กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกแก้วที่บ้าน
"บอบบาง น่าทะนุถนอม .. เหมือนดอกแก้ว" ใครนะเคยพูดเอาไว้
ดอกแก้ว .. ถ้าจะเปรียบผู้หญิงกับดอกไม้
ผู้หญิงอย่างฝนคงไกลห่างเหลือเกินกับ "ดอกแก้ว"
No comments:
Post a Comment